Zomervakantie in Canada

Last edited: 5-8-2012

Foto’s zijn bij de Engelse versie.
Pictures are in the English version

English version: http://canadianivo.waarbenjij.nu/?page=message&id=4310007

Mensèèèèèèèn!!
Ik ben op vakantie! Jaaa, en wat een vakantie. Ik was van plan het van te voren al aan te kondigen dat ik af en toe wat ging bijwerken op men blog op de vorderingen van men reis.. maarja.. dat is er niet van gekomen he :D
Ik zal gewoon vanaf vooraan beginnen en dan mogen jullie weer pagina’s lang lezen wat ik allemaal te vertellen heb. Goede deal of niet?

Zaterdag 30 juni:
Voor mij een redelijk chaotische dag als ik eerlijk ben… Ten eerste vroeg op om alles nog in te pakken voordat Carla en William om half 3 aankwamen op het vliegveld. Maar zoals ik al zei, was chaotische dag: Ten eerste verslapen, waar ik niet zo blij mee was. Ten tweede, en hoogstwaarschijnlijk het ergste: de bus na het vliegveld kwam niet opdagen… Dus ik was meer dan een half uur te laat op het vliegveld. En natuurlijk, zou ook echt niet anders kunnen he, zaten die 2 voorin in het vliegtuig, waardoor ze als EERSTE het vliegtuig uit kwamen -.- Dus ze waren verschrikkelijk ongerust dat ze mij niet konden vinden… Najah, de weg naar het hotel ging goed en hotel was prima! Zelfs een 1 persoonskamer had 2 tweepersoons bedden, dus iedereen kon gemakkelijk in de kamer slapen. In de avond hebben we geBBQt met mijn collega’s als afscheidsfeest voor mij en een paar anderen. Was lekker, maar afscheid was minder leuk :(

Zondag 1 juli:
HAPPY CANADA DAY EVERYONE!!! Al zeg ik het een beetje te laat en hebben de meeste van jullie geen flauw benul waar ik het over heb :) Canada day is de verjaardag van Canada, dus feest en veel vuurwerk (waar we overigens niets van gezien hebben omdat er 2 een jetlag hadden..). Die dag hebben we Downtown bekeken en hebben De universiteit en dus ook mijn werkplek bezocht. Verder niet veel eigenlijk door al het uiteten.

Maandag 2 juli:
Dag begon al heel goed! We hoorden van de receptie op zondag dat er een taxi zou komen van het bedrijf dat de camper leverde om ons op te halen om 7:30.. Nou, gelukkig hadden wij besloten om al om 6:30 op te staan om op tijd klaar te zijn. Want toen ik om 6:45 ons ontbijt wilde halen bij Tim Hortens (heeft goede croissant trouwens) stond de taxi kennelijk al te wachten en kregen we te horen dat die al zou vertrekken om 7.. Gelukkig had Carla (die nog in de hotelkamer was) al een telefoontje gekregen met een oproep voor ons en heeft de koffers vliegensvlug dicht gedaan… (echt, op een of andere manier gebeurd dit voornamelijk bij ons…) Camper ziet er prima uit en rijd goed en we komen alles prima kwijt. Enige nadeel is dat de persoon achterin alleen links uit het raam kan kijken via een enkelzijdig glas, dus flink verkleurd. Nog een groot nadeel was dat we pas ontbeten om 11 uur.. MEN ARME ARME MAAG!! Daarna doorgereden tot vlak voor Banff National Park en bij de camping een paar wandelingen gemaakt. Het stikte er wel van de vliegen zeg.. Maar dat was te “danken” aan de ranche waar we bij zaten (geen idee hoe je dat in NL noemt..) en die “lieve” paarden die overal hun behoefte deden.

Dinsdag 3 juli:
Dinsdag zijn we in eerste instantie naar het dorpje Banff gereden. Grappig stadje is het eigenlijk. Wel echt een toeristisch dorpje.. maar alleh. Daar hebben we ook een wandeling gedaan naar en over Tunnel Mountain, waar we ons eerste wild hebben gespot!! Een Whitetail Deer als ik me niet vergis. Nog een leuk iets was dat zoiets halverwege de wandeling we een hele leuke regenstorm zagen aankomen.. Dus wij zijn nog even vlug naar de top gegaan en vlug naar beneden. Gelukkig hebben is het hard van de storm langs ons getrokken en wanneer het flink aan het regenen was hadden we goed onderdak. Vervolgens zijn we gereden naar Johnston Canyon, waar voornamelijk 2 grote watervallen waren (genaamd de Lower en Upper Falls). En die Upper Falls was wel hoog hoor, BOH.. Daarna hebben we Lake Louise overgeslagen (sinds we hier op het einde weer terug komen) en zijn we verder naar het noorden gereden (richting Jasper). Daar hebben we als eerste de Bow Lake gezien: een van de giga meren die prachtig blauw is. Vervolgens naar Peyto Lake, dat op zo’n 2000 meter hoogte ligt. Ten slotte zijn hebben we een kleine wandeling gemaakt naar de Mistaya River Valley om daar NOG een waterval te bekijken. We hebben die dag overnacht bij de camping bij Waterfowl Lakes.
Wat ik hier even bij moet zeggen is dat de weg waar we langs zijn gereden echt mooi is hoor: de weg lag (voor Nederlandse begrippen) heel hoog, als ik mag schatten tussen de 1200 en 2000 meter en het zicht was prachtig. Overal om je heen hoge bergen met gletsjers, rivieren en meren. Maar waar we OOK achter kwamen diezelfde dag is dat de meeste campings niet doen aan stroom of (erger nog) stromend water… We zijn alle dagen dat we in Banff of Jasper National Park zijn wezen overnachten heel erg afgesloten geweest van de buitenwereld. Owja, en telefoons en radio’s doen het vrijwel ook nooit..
Owja, en kwa dieren hebben we die dag een zwarte beer gezien, die VLAK langs de weg zat te eten (heel mooi!), een grizzly beer, wel natuurlijk op afstand, maar ik heb hem (onwillig helaas) weggejaagd toen ik men vader riep voor de foto toen ik hem terug vond in de bosjes XD. We hebben ook nog andere herten gezien, maar weet niet meer welke...

Woensdag 4 juli:
Op woensdag zijn we verder naar het noorden gereden richting Jasper. Maar Jasper National Park is toch wel een stuk anders dan Banff National Park. Grootste verschil ligt hem in de hoogte. In Jasper zit je echt hoog in de bergen, soms bijna op de hoogte van permanente sneeuw (en dat niveau ligt een stuk hoger dan in Europa!) Eerste punt op gigantische hoogte waren de Athabasca galtiers, waarbij je al bij een sneeuw/ijslaag kunt komen (mits ze die niet afsloten hadden voor veiligheid..) Vervolgens de weg verder gevolgd naar het noorden naar onder ander de Sanwapta Falls en de Athabasca Falls. Ten slotte nog een wandeling naar de Valley of the 5 Lakes, dus zoals de naam zegt, een vallei waarin 5 vrij groten meren waren die heel erg dicht naast elkaar lagen. Mooiste was de kleur groen die ze hadden, weet begod niet hoe ik het moet noemen of hoe ik het moet beschrijven.. Maar was wel mooi :)
Overnacht op de camping Wapiti waar we voor het eerst (sinds ons bezit van de camper) konden douchen!! :O

Donderdag 5 juli:
Donderdag hebben we nog een extra dag in Jasper National Park rondgebracht. Op deze dag zijn we naar Maligne Lake gereden. Onderweg gingen we eerst een wandeling maken in de Maligne Canyons, waar we over 5 bruggen over 4 grote watervallen zijn geweest ( 5de brug was niet zozeer over een waterval, maar was nog steeds leuk :) ). Water stroomde echt hard zeg!! En het water stond hoog!?! Kennelijk kwam er veel gesmolten sneeuw naar beneden denderen, maarja, dat vind ik toch echt niet erg hoor! :)
Vervolgens kwamen langs Medicine Lake die ook al zo hoog stond dat zelfs een trappetje naar het meer toe gedeeltelijk onderwater stond. Grappige en tegelijk vreemd en mysterieuze aan dit meer is dat het in augustus vrijwel leeg loopt! Wat blijkt: er zitten scheuren in de grond die tijdens het water ondergronds wegvoeren. Echter doordat deze scheuren niet groot genoeg zijn om al het smeltwater in de lente en zomer aan te kunnen vormt er een meer bovenop!
Ten slotte kwamen we aan bij Maligne Lake, een hoog, prachtig blauw en gigantisch meer (22km lang!!!), dat omringt is door super hoge bergen. Hier hebben we eerst een wandeling gemaakt en langs het meer terug gelopen. Grappigste was dat door het hoge waterniveau, de vloer van een huisje op het water waar je kano’s kon huren helemaal onderwater stond! Ze moesten paletten neer leggen om te zorgen dat je geen natte voeten kreeg. XD Helaas was het tegen die tijd al 5 uur geweest en konden we niet meer met het bootje mee :( Zou wel leuk zijn geweest.
Op de terugweg hebben we ook een hele grote Wapiti (een na grootste hertachtige) gezien, die met name een vet groot gewei had! Ik denk dat hij met omhooggestoken nek langer zou zijn dan ik :S
Achteraf zijn we Jasper in gegaan en het centrum een beetje bekeken. Een aantal huizen waren echt zulke typische gebouwen voor dit gebied, je weet wel, die je vaak in films ziet.
Die avond weer overnacht in Wapiti (ja weet het, grappig genoeg heeft de campground dezelfde naam).

Vrijdag 6 juli:
Nadat we vroeg waren opgestaan gingen we een wandeling maken net buiten Jasper richting een uitzichtpunt van de regio. De berg.. heuvel.. hoe je het ook noemt.. lag precies hoog genoeg om echt 360° om je heen te kijken en een prachtig overzicht te hebben van het park. Daarna zijn we naar Mount Robson gereden, deze is de een na hoogste berg in dit gedeelte van de Rockies met een top van bijna 4000m. Mooiste was nog dat op het uitzichtpunt langs de snelweg je een prachtig bloemenveld had richting de berg. Zelfs deze man kon de pracht ervan wel waarderen :)
Vervolgens zijn we naar Clearwater gereden dat al weer een stuk in zuidoosten lag. Echter was tijdens de weg er na toe weinig te zien behalve HEEL veel bomen en hoge heuvels. Dus daar kan ik jullie weinig over vertellen.
We hebben overnacht in (JAJA!!!) het Dutch Lake Resort & RV Park. Echt waar, overal waar je naar toe gaat zie je wel de invloed die wij hebben op deze immense wereld. Ben soms wel trots op mijn volkje hoor :’)

Zaterdag 7 juli:
Op zaterdag zijn we in het Wells Gray Provincial Park gegaan net ten noorden van Clearwater. Hier hebben we voornamelijk 3 grote en mooie water gezien. Ten eerste was er de Spahats Creek Falls, waar het water in 2 etappes naar beneden viel, echter was het mooiste hier om te zien hoe diep de Canyon was die de rivier door de eeuwen heen had uitgesleten. De kloof was minstens 120 meter diep terwijl de rivier niet immens veel water liet vallen. (toen ik zag wilde ik eigenlijk wel eens proberen hier te bungeejumpen.. helaas kon dat niet :( ) Vervolgens was er de Dawson Falls, waar het water misschien maar 20 meter naar beneden valt, maar wel over een breedte van 90 meter! De laatste waterval was de Helmcken Falls dat 140 meten na beneden suist, waarbij het mooiste is dat de rotswand waar de waterval uit komt vrijwel 90° haaks staat op de monding van de waterval. Heel merkwaardig en mooi om te zien, vooral omdat je nu goed ziet hoe ver zo’n waterval naar voren kan worden geduwd door de kracht en snelheid van de rivier. We hebben ook geprobeerd een wandeling te maken naar de top van een berg (heuvel, wat dan ook), echter zijn we om 2 redenen halverwege omgekeerd: ten eerste, wat niet HEEL erg was vond ik was dat de weg was nogal modderig en waterig, waardoor je sommige stukken door modderige rivieren moest lopen, en ten tweede doordat zelfs met antimuggen spul je nog werd opgevreten door de muggen o.O.
Ten slotte zijn we naar Clearwater Lake gereden, dat (goh, zou eens niet zo zijn) een gigantisch meer is waar we nog even lekker konden pootjebaden. Nadeel van pootjebaden was dat het water echter maar een paar graden was.. dus je kreeg heel vlug koude voeten daarin.. Deed het toch omdat het toch wel lekker was op een of andere manier :)
Achteraf hebben Carla en ik nog op de Dutch Lake gekanood voor een uurtje, dat vond ik wel even leuk om te doen hoor, lekker dobberen op het water :)
En weer overnacht aan Dutch Lake.

Oeh, vergat te vertellen: op vrijdag heb ik ook gezwommen in het meer. Boh, wat was het weer ff lekker om te zwemmen zeg!! Nadeel alleen: water aan het oppervlakte was al vrij warm, echter zoiets een halve meter dieper was het water nog maar een paar graden... Dus helaas heb ik maar ff kunnen zwemmen :( Groter nadeel zelfs, doordat ik men hoofd een .. paar? (A) .. keer onderwater gegaan, en toen ik eenmaal uit het water kwam had ik koppijn gekregen van al die vluggen temperatuursverschillen… Dus uuhh.. Mensen, wees niet zo’n idioot als ik :P

Ow en nog wat: ik heb een hoop van de oude foto’s moeten verwijderen omdat ik maar 150 foto’s op deze site kan plaatsen en ik loop langzamerhand tegen men limiet aan…


Zondag 8 juli:
Zondag zijn we weer verder gegaan op zoek naar de zee. Onderweg zijn we als eerste naar het 108 Mile Ranch geweest. Dit is een museum(?) waar vroeger mensen langskwamen tijdens de Cariboo Gold Rush rond 1860. Leuke was aan deze plek dat ze de huizen hadden nagemaakt vanuit de cowboy tijd. Was heel grappig om al die houten huisjes te zien :) Ze hadden zelfs een ijshuis, waar ze ’s winters het ijs van het aanliggende meer in bewaarde onder een laag aarde. Nog beter zelfs, ik heb daar EINDELIJK een cowboyhoed gekocht! Dat is dan gelukkig nog binnen voor vertrek :)
Verder zijn we via Lillooet naar Whistler gereden, waar niet echt veel bijzonders te zien was. Wat wel bijzonder was was het temperatuursverschil dat we tegen zijn gekomen die dag: Bij Clearwater en ook bij 108 Mile Ranch was het zo rond de 30 graden, warm maar te doen. In Lillooet echter was het rond 37 graden of zelfs wat warmer!! Boh, wat was dat HEET.. Ook de omgeving daar zag er uit als een savanne (met het verschil dat een paar honderd meter hoger op de bergen er gewoon normale bossen waren..). Iets verder door, op een bergweg naar Whistler, kwamen we op een gegeven moment zelfs bijna op sneeuwhoogte.. Zou me niet verbazen als het daar maar tussen 5 en 10 graden zou zijn.. In Whistler was het nog redelijk mild weer, zo rond de 22 graden en je kon al merken dat je de zee naderde. Ik moet de meeste temperatuur maar gokken, want we kunnen de temperatuur nergens aflezen onderweg.
Overnacht in een camping in Whistler.

Maandag 9 juli:
We zijn ’s ochtends eerst Whistler in gegaan om het centrum van het dorpje te bekijken. Het was heel erg duidelijk dat het dorpje gerenoveerd was voor de Olympische winterspelen van 2010. Zag er totaal niet uit als andere dorpjes waar we in zijn geweest, maar was echt niet slecht gedaan hoor. Leek nu erg op zo’n dorpje bij een superdeluxe skiresort.
Vervolgens zijn we richting Vancouver en de zee gereden. Grappige was dat de eerste keer dat ik de zee zag, het heel erg leek op een van de vele gigantische meren die ik gezien heb. Was blijkbaar een verre uitloper. Helaas merkte we al dat het nogal heiig was, dus we konden niet ver over zee kijken. De zee waar we langsreden was erg vlak doordat er hier zoveel eilanden liggen (zoals Vancouver Island) die de golven blokkeren.
Vanuit Horseshoe Bay hebben we de boot genomen naar Nanaimo op Vancouver Island. Het waaide echt SUPER hard op de boot, het volde aan als windkracht 8 ofzo. Ik genoot er wel van :) Het mysterieuze op de boot was dat je Vancouver Island zelf voor een hele lange tijd niet kon zien omdat het zo heiig was. Ik vroeg me serieus af of we wel de goede kant op gingen, en als we dat deden, hoe verschrikkelijk ver dat eiland wel niet uit de kust moest liggen.
Ow, en weet je wat pas een leuk feitje is?: Vancouver Island past 3/4e deel in Nederland als er naar het oppervlakte wordt gekeken :O
We hebben overnacht in Campbell River aan een zee-engte, wat heeeeeel veel totempalen heeft, leuk gezicht. We hebben ook een super groot cruiseschip langs zien varen in de zee-engte.

Dinsdag 10 juli:
Strathcona Park in geweest. Vrijwel alleen langs het meren gereden in en buiten het park. Water was nog steeds koud, maar ietsjes warmer dan in Clearwater Lake, maar nog niet lekker genoeg om in te zwemmen (helaas). Het waren echt 3 GIGANTISCHE meren, zou bijna zeggen dat ze aan elkaar zaten en dat het een zee uitloper is als het niet zo hoog lag… Weer een paar watervallen gezien, waarvan de laatste (Myra Falls) het leukste was, simpelweg omdat ik daar over de rotsen kon springen, klimmen en klauteren bij de waterval! Was leuk hoor! :D
Terugweg was nogal.. bumpy.. sinds we over een andere weg eerst naar de dam wilde bij Upper Campbell Lake (middelste van de grote meren), maar vervolgens dachten dat de weg voor ons weer verhard verder ging. Achteraf gezien was dit nogal dom om dat te denken, want er zat een joekelig meer tussen ons en de verharde weg waar we vandaan kwamen… Duurde uiteindelijk 2 uur voordat we 31 kilometer hadden afgelegd op die weg, en geloof me, we zijn allemaal flink door elkaar geschud :P
Opnieuw overnacht in Campbell River, maar deze keer geen boot gezien, maar een hele hoop arenden! Nog beter zelfs, je kon op 10 meter afstand van ze komen! :)

Btw: foto's zijn toegevoegd aan de Engelse versie.

=====================================

Woensdag 11 juli:
We zijn vervolgens naar Tofino gereden, wat aan een van de weinige plaatsen is aan de west kant van Vancouver Island. In eerste instantie na Cathedral Grove geweest, wat een regenwoud is op het midden van het eiland waar heeeeeele hoge en heeeeeele oude bomen staan. Een boom was 9 meter in omtrek en 78 meter hoog. Vervolgens naar de kust gereden, waar ondertussen niet heel veel meer te zien was. Maar eenmaal bij die kust he, boh, wat zagen we veel!! Zoveel mooie grijze wolken overal, waardoor je maar liefs 500 meter ver kon zien!! Mooiste was nog dat het alleen boven de kuststroom hing! Ah, wat waren wij daar blij mee zeg -.- Ja niet dus, zou supermooie uitzichtpunten zijn op die weg, en we zagen compleet niks er van… dus dat viel vies tegen. Gelukkig klaarde het in de avond redelijk op waardoor we nog de zon bijna in de zee konden zien zakken (hij zakte weg tussen de eilanden door).

Donderdag 12 juli:
Vervolgens zijn we, weer door de mist, richting Victoria gereden. Onderweg zijn Nanaimo in geweest, waar we in eerste instantie ook aankwamen met de boot. Was niet heel veel bijzonders te zien. Op zich waren de watervliegtuigen en een artiest die stenen balanceerde wel leuk om te zien. Daarna doorgereden naar Chemainus, waar in het centrum heel veel muurschilderingen waren. Merendeels waren ze over de tijd dat de eerste Europeanen op het eiland gingen wonen. Ook na Duncan geweest, waar het centrum vol stond met totempalen. En ja, er stonden echt veel totempalen.
Verder meteen doorgereden naar de camping in Metchosin (deel van Greater Victoria, maar ligt half uur buiten het centrum van Victoria, wat met de auto ook over de snelweg is). Grappige was dat je op de camping gratis kon poolen! Heb ik even gebruik van gemaakt hoor :)

Vrijdag 13 juli:
Op vrijdag zijn we het centrum in geweest van Victoria. Hier hebben we eerst het Britisch Columbian Parliament Building zat, wat meer deed denken aan een paleis voor een Koninklijke familie dan voor een parlement. Vrijwel daarnaast lag het beroemde Fairmont Empress Hotel, een 5 sterren hotel waar schijnbaar nog getrouw om 5 uur High Tea wordt gehouden. Verder was het leukste in het centrum nog wel de Christmas Village, waar echt immens veel kerstspullen te koop waren. Wat wel grappig was, was dat de eigenaar oorspronkelijk uit Duitsland kwam. Zo zie je maar weer, de beste kerst beleef je nog steeds in Europa :D
Daarna zijn we gaan whale watchen!! We zijn in een zodiac gestapt (voor de onwetende: simpel gezegd een onoverdekte rubberboot) met maar liefs 450 pk! Dus je kreeg op zee een flinke vaart en we hadden ook nog flink de wind van voren. Uiteindelijk kreeg ik er echt een coupe de ravage van die ik met een natte kam er niet uit kreeg. Echter stond dat kapsel me lang niet slecht, gezien de Nederlandse mode om gel in je haren te doen. Enige wat wel jammer was was dat de zee erg vlak was, dus we hebben niet van de golven kunnen genieten op de boot :(
Owja.. jullie willen vast ook nog wel weten wat er voor dieren te zien waren he.. Nou vooruit dan maar. We hebben (helaas) alleen maar orka’s gezien, maar wel een stuk of 5 in totaal flink wat keren. Merendeels zagen we ze op een afstand alleen met de rug en vin boven komen. 1 keer (wel van een afstand) zagen we een orka opspringen uit het water! En ook was er op een gegeven moment een jonge orka te zien, die heel schattig veel met zijn staart op het wateroppervlakte sloeg. Je zou bijna denken dat hij moeilijk onderwater kwam. En dat jonkie is met zen moeder ook heel dichtbij de boot gekomen, tot zelfs op een moment dat de moeder links van de boot zwom en het jong rechts! Was mooooiiii.
En toen was de dag al ver voorbij, dus zijn we weer terug gegaan naar de camping in Metchosin. Echter had het die avond FLINK geonweerd, waarbij de bliksem super dichtbij is ingeslagen! Wat was dat een knal zeg!

Zaterdag 14 juli:
Op zaterdag hebben we niet veel bijzonders gedaan. We zijn via het centrum van Victoria langs de kust afgereden (en ow zo grote en dure villa’s langs de zee, OW WAT GROOT ZIJN DIE!!) naar Sidney gereden (nee, niet Sydney in Australië.. maar Sidney ten noorden van Victoria) om daar de boot te pakken naar Vancouver. Eeennnn, dat was het zo’n beetje..

Zondag 15 juli:
Zondag zijn we het centrum van Vancouver in gegaan. Dag begon nogal slecht, met eerst een hoop motregen dat later omsloeg in een regenbui. Hierdoor zagen we niet veel.
We zijn begonnen bij de Canada Place, waar de cruiseschepen aangemeerd staan, waarbij het dak er een beetje uitziet als de Sydney Oprah House en binnen in het gebouw ook een 5 sterrenhotel waarvan de hoge hal je doet denken aan de binnenkant van een cruiseschip. Grappige was dat 1 van de cruiseschepen buiten de Statendam uit Rotterdam was :D
Toen we weer buiten waren was het eindelijk droog geworden en het weer werd langzamerhand steeds beter, waardoor we op een gegeven moment de dichtstbijzijnde bergen weer konden zien :S
Daarna doorgelopen naar de wijk Gastown, waar op een kruispunt een oud Engelse klok staat die om het kwartier een paar minuten stoot uitblaast. Vervolgens doorgelopen naar Chinatown, waar ik voor het eerst een echte Chinese tuin heb gezien! Was misschien klein, maar wel leuk. Echter wilde we nog meer zien rond Chinatown en Japantown, maar er we zagen echt steeds meer junkies dus we raakte als toeristen steeds minder op ons gemak. We zagen zelfs een drugsspuit in een boom zitten :S
Verder zijn we nog naar het Stanley Park gelopen, wat schijnbaar ongeveer 80 kilometer aan paden heeft :S Wij hebben echter maar een klein gedeelte van het park bekeken, waaronder een vuurtoren en een groep totempalen.
Maarja, we hebben die dag dan wel 4 uur actief wezen lopen, plus zeker een uur ook wel staan. We waren dus achteraf bekaf en waren blij dat we weer in de camper zaten. Ook een grappig feitje: dit is de eerste dag dat we NIET rond reden met de camper maar met het openbaar vervoer gingen.


Maandag 16 juli:
Maandag zijn we parkjes gaan bezichtigen, namelijk het Capilano Provincial Park en het Cypress Provincial Park. Bij Capilano zijn we een wandeling gaan doen door de Capilano Suspension Bridges. Was (allicht een betaalde) wandeling waarbij je over een ravijn kon lopen met hangbruggen en hoog in de bomen kon lopen over een houten brugwandeling. Was heel leuk om mee te maken, vooral de stempeltocht was wel geinig (A).
Daarna zijn we naar Cypress gegaan, waar kennelijk ook een skipieste ligt die gebruikt werd tijdens de Olymp. Winter 2010. Najah.. nu was het wel vrijwel sneeuwloos, maar das te voorspellen. Hier zijn we naar Bowen Viewpoint (of zoiets) geweest, waar we een prachtig uitzicht hadden op de gigantische uitloper die iets ten noordwesten van Vancouver ligt. Ten slotte zijn we naar een ander RV-park in Vancouver, sinds de eerste nogal uit zag als een (Hollands) zigeunerpark midden in een arme wijk, waar de badkamers er uit zagen alsof ze nauwelijks werden schoongemaakt en onderhouden en waar zelfs het internet er al om 10 uur wordt uit gegooid.. (btw, 10 uur is vroeg voor ons, sinds we meestal pas klaar zijn met de afwas rond 9 uur) Zitten nu veel meer in het noorden in een HEEL stuk rijkere buurt, waar ik even me heb uitgeleefd met basketball (wel in men eentje, maar dat boeit niet zo).
En het beste moment was toch wel op de weg naar de camping, waar we een zwarte beer nonchalant over een voetpad zagen lopen midden in een woonwijk!! Super grappig :D

Owja, bijna vergeten: Als jullie op de minimap klikken rechtsboven in mijn blog kom je op een pagina uit waar op een kaart de afgelegde route is weergegeven. Als je wilt weten waar nou alles ligt kun je dat makkelijk daar kijken.

==========================================

Dinsdag 17 juli:
Dinsdag zijn we uit Vancouver vertrokken en terug naar het oosten gereden. Hier zijn we als eerste naar Fort Langley geweest, waar een nagebouwd fort staat uit 1860. Ze lieten zelfs zien hoe ze vroeger vaten maakte, vuur stookte en gaven zelfs uitleg over hoe een blacksmith te werk ging.
Vervolgens zijn we doorgereden naar de Minter Gardens, een tuin met een hele hoop bloemen. Was wel eens wat anders dan telkens bergen en meren te zien :)
Ten slotte zijn we naar Harrison Hot Springs gereden. Hier hebben we ten eerste lekker op het strand gelegen en in een klein meertje gezwommen. Ik ben ook in het 60 km lange meer gesprongen, en dat was KOUD!!! Ben er maximaal 30 seconden in geweest en ik voelde de kou al zelfs door men ruggengraat gaan :S Maar was wel de moeite waard, kan ik tenminste zeggen dat ik het gedaan heb :D Daarna zijn Carla en ik naar de public pool gegaan, wat tevens een hot spring is. Maarja, echt een klassieke hotspring was het niet.. Was een overdekt zwembad waar het water tussen de 30 en 35 graden was. Wel lekker warm, maar het miste toch de buitenlucht en de echte warme temperatuur. Maarja, dan valt Harrison Hot Springs in het algemeen ook tegen, met maarliefst 2 hotsprings waarvan 1 een spa is en het andere een zwembad…
In het algemeen was dit een dag die we nog niet vaak hebben gehad: een rustige en relaxte dag. Was wel fijn.

Woensdag 18 juli:
Woensdag zijn we ten eerste naar de Othello Tunnels gereden vlak bij het dorpje Hope. Hier hebben ze tunnels gemaakt voor de spoorweg die nu gesloten is door de barre weersomstandigheden die de rails maar bleven beschadigen. Was grappig om door die tunnels te lopen, vooral omdat ze niet afgedekt waren met beton, waardoor in water uit het plafond drupte.
Vervolgens zijn we naar Hope zelf gegaan, wat bekend staat als de Chainsaw Carving Capital van Canada, over 50 hele mooie houte beelden, en als Rambo village, sinds daar de eerste Rambo film First Blood is opgenomen.. maar dat boeit niet zo.
Verderop kwamen we ook langs de Hope Slide, waar een gigantische landverschuiving is geweest waardoor een groot gedeelte van een berg naar beneden is gezakt. Deel van dal was 70 meter hoger komen liggen erdoor.
Ook gestopt dichtbij Cascade Lookout in Manning Provincial Park. We hadden daar prachtig uitzicht op het berg gebied. Grappige was dat er op een bordje stond welke bergen in Canada lagen en welke al in USA. Ook heel schattig hier was dat er een eekhoorntje was die nergens bang voor was en dus heel dichtbij kwam terwijl het een bloemetje at. Was zo llliiiieeeffff.
Eeeennnnn toen kwamen we weer in de droge en hete strook uit tussen de Columbian Mountains en de zee. Dus weel veel kale streken, waarbij de zon je met 34 graden tegemoet komt. Overnacht in Twin Lakes.

Donderdag 19 juli:
Op donderdag zijn we ten eerste richting een wijngaard gereden in de buurt van Okanagan Falls. De wijngaard zelf was helaas gesloten, maar er was wel een mooi uitzicht van de streek.
Vervolgens zijn we naar Kelowna gereden en hebben er even langs de haven gelopen en door het park langs het water. Grappige was dat deze stad ons heel erg veel deed denken aan een Europese kust stad. Veel hotels die je in EU ook tegen zult komen, veel boten (natuurlijk), maar ook de rest, kweet niet, deed me gewoon denken aan EU.
Daarna ook naar Vernon gereden en beetje in geweest, maar dat was niet zo boeiend.
Daarna naar Craigellachie geweest, waar de laatste pin is ingeslagen voor de spoorweg van oost naar west Canada.
Ook Three Valley hotel bekeken, wat best wel een mooi hotel is!! In ieder geval van buiten.. Verder zat er ook een ghost town, maar daar hebben we niet veel aandacht aan besteed.
Ten slotte zijn we ’s avonds Revelstoke gaan bekijken, waar toevallig een Country band op trad. Hadden goede muziek moet ik zeggen.

Vrijdag 20 juli:
Happy birthday to ME!!! Yep, ben 21 geworden vrijdag! :)
Wat zijn mijn cadeautjes? Geen idee, denk dat ik deze reis wel als cadeautje kan zien :)
Back to topic! We zijn als eerste naar Mount Revelstoke gegaan, waar we een paar wandelingen gedaan hebben. Grappige was, hier lag nog aardig wat sneeuw, eeeeennn Carla en ik zijn door die sneeuw gegaan in onze sandalen. De buiten temperatuur was niet slecht, maar die sneeuw is nog steeds koud aan je voeten hoor!
Vervolgens zijn we naar Glacier National Park (N.P.) gegaan, waar we.. super veel wandelingen hebben gedaan!!! van 500 meter max.. XD Ownee, op 1 na die wel in totaal 5 km was. Was meer zo van: Uitstappen en gaan wandelen… ow, we zijn al weer terug… 2 minuten verder rijden en zie stap 1… Niet veel bijzonders gezien tijdens de wandelingen, merendeel het gebruikelijke: watervalletjes en bossen die weg hebben van een regenwoud.
’s Avonds zijn we gaan uit eten in Revelstoke bij een “Italiaans” Restaurant. Smaakte heel goed, maarja.. we zitten nog steeds in Canada dus die Italianen horen hier niet thuis :P Plus ze hadden nogal vaak duitse jodelmuziek op staan…
Owja, ook leuk om te melden: Toen we weer bijna terug waren in Revelstoke begon het HARD te waaien en nog HARDER te regenen.. En het GOOT!! Boh.. De stroom was (eenmaal terug op de camping) kennelijk ook uitgevallen, waarschijnlijk doordat een boom op de stroomkabels was gevallen…

Zaterdag 21 juli:
Op zaterdag zijn we van Revelstoke naar Lake Louise gereden. Hierbij hebben we de meeste tijd doorgebracht in Yoho N.P.. We zijn als eerste de naar de Wapta Falls gegaan. Echter moesten we daar eerst 2,4 km heen en terug voor lopen. Waterval zelf was erg breed en had, hoe eigenaardig dan ook, een grote rots NET achter de voet van de waterval, waardoor het water er als het ware tegenaan beukte. Hoezo eigenaardig? Omdat zo’n waterval normaal eerst zo’n rots wegwerkt voor dat het verder terugtrekt.
Daarna zijn we naar de Natural Bridge gegaan, wat een watervaltje is die zich door een grote spleet wringt, waardoor er bovenop een overbruggingsplek is over de waterval.
Vervolgens doorgereden naar de Mineral Lake, wat prachtig turquoise kleur had. Daar hebben we om het meer heen gewandeld, afstand zoiets 5,4 km. Leuke was dat door het hoge water niveau, de achterkant van het meer het HEEL moerassig was geworden waardoor je er onmogelijk met droge voeten/schoenen door heen kon.
Daarna naar de Takakkaw Falls gegaan, die de op 1 na hoogste waterval in heel Canada is (254 meter hoog). En natuurlijk het ALLER, ALLER LEUKSTE, was dat je vrijwel onder de waterval kon staan als je het durfde!! Wat betekende dat natuurlijk, dat deze vent er HEEEL dicht naar toe wilde en GOED nat te worden!!! EEEENNN dat is gelukt!! :D Enige “nadeel” was dat op het moment dat ik vrij dichtbij kwam er een STEVIGE windvlaag kwam van de waterval af, waardoor ik EN niet veel kon zien EN ik was in 5 seconden COMPLEET doorweekt, tot aan ondergoed toe XD
Overnacht in een overflow camping buiten Lake Louise.

Zondag 22 juli:
Zondag zijn we als eerste naar Lake Louise gegaan, sinds dat na 11 uur al blijkbaar zo druk is dat je over de koppen heel moet kijken (niet dat dat zo’n probleem is met onze lengtes, maar je snapt het wel). Was mooi om te zien, maar persoonlijk weet ik niet waarom het het meest gefotografeerde meer is in de Rockies. Ik vond Moraine Lake een HEEL stuk mooier waar we hierna naar toe gingen. Simpelweg omdat dit meer prachtig blauw was en een nog prachtigere ligging had. Het zat namelijk helemaal omringt door bergen met pieken rond de 3000 meter!!! (meer lag op 1885 meter). Werd ookwel de Valley of 10 Peaks genoemd door 10 van die bergtoppen die het meer omringen. Hier hebben we ook een wandeling gemaakt naar de Consolation Lakes. Grappige is dat het eigenlijk 2 meren zijn, maar dat ze nu in elkaar zijn overgelopen door het hoge waterpijl. Voor mij was het heel leuk daar sinds er in 2003 een steenlawine was geweest die ene hele hoop stenen in het meer en bijbehorend riviertje hebben gedaan. Duuuss kon ik lekker van de enen steen naar de andere hoppen :)
Daarna zijn we naar Kootenay N.P. gegaan. Hier zijn we als eerste naar de Continental Divide gegaan, wat dus net op het grensvlak ligt tussen BC en Alberta. Hier is kennelijk 50 jaar geleden een hele grote bosbrand geweest en je kon goed zijn hoe het bos zichzelf hersteld door de jaren heen. We hebben hier ook grappige vogeltjes gezien die veel weg hadden van kippen: dik en ze konden nauwelijks vliegen.
We zijn ook de Marble Canyon gaan bekijken, wat een waterval en rivier in een diepe kloof is. Echter kwamen we er hier achter dat veel andere paden en uitzichtspunten waren afgesloten doordat er lawines en noodweer waren geweest. Hierdoor konden we een paar schijnbaar mooie dingen niet zien in Kootenay.
We hebben overnacht in een camping bij Radium. Hier was ’s avonds ook een voorstelling voor jong en oud over de geologie van het park. Waarom ook voor jong? Omdat Harriet Potter ons een cursus Geomagic gaf en we met zen allen op zoek gingen naar de staf om door tijd de reizen, de steen voor eeuwig leven en de mantel om de omgeving warm of koud te maken. Werd heel leuk gebruik gemaakt van het publiek, was erg grappig :)
Nog later deze avond heb ik samen met men vader een vuurtje gemaakt in een korf. Ik had ook de eer om weer eens te gaan hout hakken! Kost misschien moeite, maar is toch wel weer eens leuk. Tevens, toen het eenmaal donker was, was het een kraakheldere avond, dus je kon echt duizenden sterren zien!! Was mooi!

Maandag 23 juli:
Maandag was een iets minder actieve dag dan normaal. We hebben merendeels gereden.
We zijn gestopt in Kimberly, wat ze (om toeristen te trekken) hebben omgedoopt tot Bavaria stad. Sommige huizen in het centrum zagen er echt als oud Duitse gebouwen uit en zelfs de muziek was jodel muziek :D Enige waar ik ze echt even op moet aanspreken was de Apple Strudle… Nee, niet de Apflestrudel, dit is de Canadese versie (niet dat ik hem geprobeerd heb..). Vroeg me achteraf wel af hoe ze het zouden uitspreken… :D
Verder zijn we even gestopt in Cranbrook en daarna naar Fort Steele gereden, waar ze een vrijwel een geheel dorp hebben nagebouwd (of intact gehouden, misschien mix van beide) uit de jaren 1870. Was wel grappig om (al is het opnieuw) te zien hoe ze in die tijd leefde.
Overnacht in Sparwood.

==========================================

Dinsdag 24 juli:
Op dinsdag zijn we doorgereden naar Waterton N.P.. Wat dit park zo mooi maakt is dat het precies aan het begin van de Rockies ligt, waardoor je eerst de prairies hebt, en dan plots beginnen de Rockies.
Hier zijn we als eerste naar de Red Rock Canyon geweest. Deze canyon is precies zoals de naam al zegt: helemaal gevuld met rode stenen. Heel mooi om te zien, nog leuker om door de vallei te lopen, zoekend naar een weg vooruit :)
Hierna zijn we naar het plaatsje Waterton zelf gegaan. Was niet veel te beleven in het dorp zelf, maar net er buiten was een wandeling naar de Bears Hump. Hier had je een heel mooi uitzicht op de prairie aan het begin van de Rockies.
Ten slotte zijn we wezen overnachten net buiten het park zelf.

Woensdag 25 juli:
Op woensdag zijn we als eerste teruggereden naar Waterton N.P., sinds we nog niet alles gezien hadden. We zijn als eerste naar de Buffalo Paddock gegaan, waar een kleine kudde met buffels is te vinden. Gelukkig voor ons was deze kudde net op dat moment heel dicht bij de weg, waardoor we op een gegeven moment langs ze reden met eentje minder dan 5 meter van ons af! Was voor mij, de fotograaf, toch een beetje eng, want die beesten zijn groot zeg!
Daarna zijn we naar Cameron Lake gereden in het Waterton N.P., waar we korte wandelingen hebben gedaan.
Vervolgens naar Head-Smashed-In Buffalo Jump gegaan, waar ik al eens eerder ben geweest (zie het verslag Road Trip). Daarna verder doorgereden tot Okotoks en daar overnacht.

Donderdag 26 juli:
Donderdag was men officiële laatste dag in Canada. We zijn op die dag eerst de camper gaan wegbrengen, daarna zijn we de Calgary Tower in geweest. Een van de hoogste gebouwen in Calgary (al lang niet de grootste). Je had hier nog een redelijk goed uitzicht op Calgary, alleen was het bewolkt en heiig, dus je kon niet super ver kijken :(
Verder ben ik nog naar het werk en men oude huis geweest om nogmaals afscheid te nemen van iedereen, dus heb niet echt veel verder te vertellen.

Vrijdag 27 en zaterdag 28 juli:
Veilig op het vliegveld aangekomen, kwam al vrij vlug alweer Roos en der zus tegen, dus dat was fijn. Naar huis vliegen ging redelijk goed, op flink wat turbulentie momenten na, maar alleh. En men broers stonden me met verlangen al op te wachten op het vliegveld, terwijl ik al een half uur eerder was aangekomen! :O Lief he!

En dat was het dan voor onze reis in Canada. Het avontuur is dan toch aan zijn einde gekomen.
Voor iedereen die alles heeft doorgelezen, ik ben trots op jullie! Jullie hebben in totaal 10 pagina’s gelezen van mijn vluchtig typewerk. Ik hoop dat jullie ervan genoten hebben. Ik heb in ieder geval blij dat ik dit allemaal zo mooi heb opgeschreven.